Nieuwsbrief
Zimbabwe, 27 October 2007
Beste lezers,
Bedankt voor jullie interesse in ons werk. Het is alweer eind oktober en ik ben alweer
meer dan een maand hier in Hwange National Park. De omgeving zowel in en om het
Park is zeer droog. Bomen en struiken staan erbij alsof ze nooit meer willen groeien,
maar hier en daar zie je al nieuwe scheuten aan de bomen komen ten teken dat de
regen er aan zit te komen.
Dieren hebben het op dit ogenblik het moeilijkst want dit is de tijd waarin water schaars
is. Dit is dan ook de tijd waar het voor de stropers het makkelijkste is om dieren te
vangen, simpelweg omdat ze bijna allemaal naar het water toe moeten komen. Alleen
de echte ervaren stropers gaan naar de meest afgelegen plaatsen waar geen of weinig
water is en hebben zoveel kennis van de bewegingen van de dieren die ze zoeken dat
ze ook zonder de aanwezigheid van water dieren op bijvoorbeeld hun ‘rustplaatsen’
weten te vangen, met name verder weg in het Park omdat ze weten dat daar zo goed
als geen toezicht is door wie dan ook.
Ondanks deze noodzaak moeten we echter eerst de benodigde toestemming hebben
van de autoriteiten en dat kost tijd. En niet alleen dat kost tijd, maar ook de andere
voorbereidingen om aan onze anti stroperij activiteiten te beginnen. Wat in de Westerse
maatschappij in een paar dagen kan zijn geregeld kan hier weken kosten. Vaak
simpelweg door afwezigheid van dingen, bureaucratie of de tijd die het kost om
bepaalde mensen te kunnen spreken. Het is niet anders, als we dit willen doorzetten dan
moeten we daar gewoon doorheen worstelen. Ik heb er alle vertrouwen in dat het gaat
lukken.
Zoals wij een startend project zijn en samenwerken met Hwange Lion Research en
Wilderness safari’s hebben we overleg nodig met elkaar hoe bepaalde dingen gaan
lopen, wie de verantwoording heeft over bepaalde zaken en wie die zaken waarneemt
als ik er niet ben etc. Dit is soms ingewikkeld, maar het heeft ook vele voordelen om
samen te werken met organisaties die hier al langer aanwezig zijn. Een simpel
voorbeeld hiervoor is het heen en weer brengen van personeel. Omdat ons project zich
vrij diep in het Park bevindt waar geen geasfalteerde wegen zijn heb je om te beginnen
een vier wiel aangedreven auto nodig. Elke week gaan er mensen weg en komt er
personeel terug van verlof. Als ik deze rit (van in totaal ongeveer 160km waarvan 1/3
deel zand) altijd zelf zou moeten doen kun je wel nagaan hoeveel tijd en
brandstof/onderdelen etc. dat zou gaan kosten. Goed om samen te werken met
Wilderness safari’s die deze rit toch al elke week doen!
Ik ben dus druk bezig met de voorbereidingen en kan nog geen succesverhalen aan
jullie kwijt met betrekking tot aanhoudingen en het verwijderen van strikken. Geen
probleem, dit gaat zeker gebeuren!
Wat is er in de afgelopen maand gebeurd; Ik was hier enkele weken eerder dan mijn
collega en hoofd van het leeuwenproject in Hwange National Park, Andrew Loveridge. Hij
is werkzaam in Oxford (zie link van Wildcru Oxford Engeland op onze site), maar komt
uit Zimbabwe. We moesten nodig overleggen, maar zoals gezegd was de timing niet
ideaal. Ik kon mijzelf hier wel heen en weer bewegen met een auto van het wilde
hondenproject (zie link van PDC op onze site), maar kon de auto niet te ver meenemen
het park in. Met andere woorden; Ik kon ook niet naar de plaats waar we ons project
willen laten plaatsvinden om daar met collega’s te praten en had een voertuig nodig.
Om een lang verhaal kort te maken: we hebben een mooie Landrover Defender weten
te vinden in de hoofdstad Harare. Kost veel tijd en energie, maar na een grondig check
door de monteur van Painted Dog Conservation, die zo vriendelijk was om zijn vrije tijd
voor ons op te offeren, was het dan zover. Ondanks dat er altijd wat kleine dingetjes
aan
moeten gebeuren was dit het enige voertuig dan aan de eisen voldeed en ben dan ook
blij dat we het onze auto mogen noemen. Omdat ze voor haar leeftijd (7jr) een mooie
(ivoor)witte verschijning is hebben we haar ‘Lady’ gedoopt. ‘Lady’ zal worden voorzien
van grote stickers met ons logo en hopelijk met nog een hoop andere van
ondersteunende organisaties. Deze stickers, en ook de badges voor de kleding hebben
we al in ons bezit. Het logo van de anti stroperij unit zal ook op ‘Lady’ pronken, omdat
het voor mensen in het park duidelijk moet zijn met wie ze van doen hebben.
We zijn nu in afwachting van toestemming om het rekruteren van manschappen te
beginnen. Na de aankondiging moeten we mensen natuurlijk de tijd geven om te kunnen
reageren dus daar gaat ook even overheen.
Tot de volgende maand, Martin Stiemer
